vrijdag, maart 11

Barbecue - open brief aan Jacques Rogge

Geachte heer Rogge, beste Jacques,

In uw hoedanigheid van voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité, kortweg IOC, schrijf ik u deze open brief. Elke vier jaar is het uitkijken naar die prachtige sportmanifestatie, met name de Olympische Spelen, die jullie telkens weer met glans op poten zetten. Het is met betrekking tot deze manifestatie dat ik me tot u richt.

Het rijtje sporten dat aan bod komt op de Spelen is schier oneindig, doch - en het dient gezegd - niet geheel volledig. Dat jullie op mijn aangeven in 1996 ‘beachvolleybal’ als officiële Olympische discipline hebben aanvaard stemde reeds menig liefhebber gelukkig. Ik denk dat we, met het oog op de Spelen in 2012, klaar zijn voor een nieuwe discipline, namelijk ‘Barbecue’.

Uiteraard ben ik me terdege bewust dat het aanbrengen van een nieuwe discipline een heikel punt is. Voor je het weet heb je daar immers de dartsfederatie weer, en eerlijk is eerlijk, buiten de Nederlanders en de Engelsen zit daar niemand die niet gedronken heeft op te wachten. Barbecue daarentegen, in de ogen van sommige mensen jammerlijk geen echte sport, kan met uitzondering van de gebieden waar een tijdelijke voedselschaarste heerst, op bijval rekenen over de ganse wereld. Naast het professionele circuit, dat vooral in het noorden van Amerika en bepaalde regionen van Europa gebezigd wordt, is barbecueën ook een sociale gebeurtenis. Recente wetenschappelijk ondersteunde studies tonen immers aan dat 1/3 van de wereldbevolking een barbecuetoestel heeft, en dat de helft ooit zelfs al eens gebarbecued heeft. Met deze verpletterende cijfers heeft het fenomeen barbecue dan ook voldoende troeven in huis om koning voetbal en wielrennen van de troon te stoten.

Zoals steeds heb ik ook nu weer juridisch advies ingewonnen en middels een aansluiting van de ‘World Barbecue Association’ of de ‘KCBS’ bij het IOC, kan niets de opname van de sport ‘Barbecue’ nog in de weg staan. In een verder stadium kunnen we bekijken hoe we de verschillende disciplines, waaronder bijvoorbeeld het grillen, het roken, maar ook de marathonsessies op lage temperatuur, het best geïntegreerd kunnen worden. Met het fenomeen ‘winterbarbecue’ houdt ons vervolgens niets tegen om ook op de Winterspelen present te zijn, iets wat uniek zou zijn in de geschiedenis van de Olympische spelen. Het veelvuldige trainen dat de atleten verplicht dienen te doen om hun kundigheid op peil te houden, kan mogelijk ook de toeschouwers ten goede komen. Daar dien ik voor u als Belg en Bourgondiër natuurlijk geen tekening bij te maken.

In afwachting van uw ongetwijfeld gunstig antwoord betreffende de opname van ‘Barbecue’ als nieuwe Olympische discipline groet ik u. U zou mij tevens een groot plezier doen indien u tevens de mogelijkheid zou vinden mij de stand van zaken te geven met betrekking tot eerder verstuurde mail aangaande het Amerikaans Worstelen.

Vriendelijke groeten,

Sid Frisjes
Barbecue-atleet

donderdag, maart 10

In afwachting van het WK BBQ...



... staan we maar weer mooi te blinken in Het Laatste Nieuws, en dat samen met streekgenoten 'De Smaakmakers'. Mooi zo!

vrijdag, maart 4

3 - 2 - 1 ribbetjes

Het maken van ribbetjes kan je bezwaarlijk een mooi culinair kunstje noemen. Bij de slager een gemarineerde rack of twee uitkiezen, even op de gril en klaar. Zomer in een handomdraai, al moet je er de vettige vingers wel bijnemen. Nu, die ribben van de slager komen uit een steamer of zijn - the horror -voorgekookt. Koop je ze rauw, dan kom je van een kale reis terug als je denkt het klusje te klaren in een kwartiertje.

Ter voorbereiding van onze deelname met Qlinaria aan het 'Wereldkampioenschap Barbecue', 23 mei in Gronau, stond er zopas een sessie ribbetjes op de agenda. Wie even een rondje surft komt al snel terecht bij de geroemde Amerikaanse 3-2-1 methode. Hierbij verwijst de 3 naar het aantal uren je de ribben op lage temperatuur indirect gaart, de 2 naar de tijd dat ze ingepakt in folie op je smoker of barbecue liggen, en de 1 naar de resttijd die je ribben op de grill spendeert. Een rekenmachine is niet nodig om tot het simpele besef te komen dat je hier dus maar liefst een mooie zes uur mee zoet bent. Na deze zes uur kan je het vlees zo goed als van het been zuigen, zo mals zijn ze. In België dienen we er wel rekening mee te houden dat onze slagers de varkens anders versnijden dan in de States, en we dus kleinere varkensribben overhouden. Een aangepaste 3-1-1 methode dringt zich dan ook op.

Met het team dus een kleine tryout gedaan, een opwarmertje zeg maar. De ribben ingewreven met mosterd, een mooie huisgemaakte rub aangebracht, en de ribben op de barbecue gelegd. Na een goeie 4 uur – we hadden honger dus hebben we het proces even opgedreven – zaten we aan tafel te kluiven dat het een lieve lust was. Om duimen en vingers bij af te likken, en dat is exact wat we deden!